به عارضه پوستی که در آن لکه‌های سفید بر روی پوست ایجاد می‌شود، بیماری پیسی (ویتیلیگو) گفته می‌شود. هر ناحیه‌ای از پوست بدن ممکن است دچار این عارضه شود. به همین خاطر افراد مبتلا به پیسی دارای لکه‌های سفید در قسمت‌های مختلفی از بدن خود می‌باشند.
به رنگدانه‌هایی که رنگ طبیعی به پوست می‌دهند، ملانین گفته می‌شود. هنگامی که سلول‌های تولید کننده ملانین که ملانوسیت نام دارند، تخریب می‌شوند و تولید ملانین متوقف می شود، فرد دچار لکه‌های سفید می‌شود که به آن بیماری پیسی می‌گویند. هنوز به طور دقیق علت اصلی تخریب ملانوسیت ها مشخص نیست. شایع ترین نظریه این است که سیستم ایمنی سلول‌های ملانوسیت را تخریب می‌کند، مانند سایر بیماری‌های خودایمنی که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به قسمتی از خود بدن حمله می کند. نظریه دیگری وجود دارد که ملانوسیت ها خودشان با عث تخریب خود می شوند. برخی نیز بر این باورند که یک استرس فیزیکی مانند آفتاب سوختکی یا یک استرس روحی ممکن است باعث شروع بیماری ویتیلیگو شود.
پیسی در همه انواع رنگ پوست ممکن است اتفاق بیفتد اما به طور کلی در پوست‌های تیره بیشتر مشاهده می‌شود. اکثر افرادی که مبتلا به بیماری پیسی هستند تا پیش از سن چهل سالگی به این حالت دچار می‌شوند. محتملترین سن شروع بیماری ده تا سی سالگی است. احتمال این بیماری در زنان کمی بیشتر است.. پیسی می‌تواند ژنتیکی باشد. افرادی که سابقه خانوداگی لک و پیس یا سفید شدن زودرس مو را دارند، بیشتر از سایر افراد در خطر ابتلا به بیماری پیسی می‌باشند. ابتلا به سایر بیماری‌های خودایمنی به خصوص تیروئیدیت هاشیموتو (کم‌کاری تیروئید هاشیموتو) در مبتلایان به ویتیلیگو بیشتر است.
نشانه بیماری پیسی به این صورت است که یک یا تعدادی لک کاملا سفید در پوست فرد به وجود می آید. ممکن است بعد از ظهور اولین لکه‌های سفید تا مدتی فرد هیچگونه گسترش یا تغییری در این لکه‌ها نبیند یا برعکس ممکن است لک های سفید به سرعت در مناطق مختلف بدن گسترش یابند. لک های سفید در قسمت‌هایی از بدن افراد که بیشتر از سایر قسمت‌ها در معرض ضربه هستند مانند آرنج، زانو، قوزک و انگشتان دست و پا و همینطور در اطراف مجاری بدن مانند چشم ، دهان ، بینی ،مقعد و ناحیه تناسلی بیشتر ایجاد می شوند.لک های سفید تمایل دارند در محل زخم‌های قدیمی، خراش ها و ساییدگی های پوستی و اطراف خا‌ل‌ها به وجود بیایند. در بعضی مناطق موهای قسمت مبتلا نیز ممکن است سفید شوند.لک های ویتیلیگو ماهیت پویا دارند و در گذر رمان تعداد آنها کم و زیاد می شود.
گاهی ممکن است لک های سفبد فقط در یک قسمت از بدن به وجود آیند که این نوع در کودکان بیشتر دیده می شود.
متخصصان پوست می‌توانند با معاینه این بیماری را تشخیص بدهند ، اما گاهی ممکن است از تاباندن لامپ وود بر پوست نیز برای تشخیص استفاده کنند.برای پیشگیری از پیسی هیچ روشی وجود ندارد در مواردی که تعداد لکه های سفید خیلی زیاد نیست ،می توان از کورتن های موضعی،مشتقات ویتامین دی موضعی ،ایمونو مدولاتور های موضعی (تنظیم کننده های سیستم ایمنی )بهره جست .انواع روش های نور درمانی با اشعه UV در موارد گسترده تر می تواند کمک کننده باشد. در کنار در مان های اصلی معمولا انواع ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها و بعضی داروهای خوراکی خاص تجویز می گردد. گاهی ممکن است در مواردی که بیماری به سرعت در حال پیشرفت است ،کورتن خوراکی یا تزریقی تیز تجویز شود. درموارد بسیار وسیع که قسمت های کمی از پوست سالم مانده است،می توان قسمت های سالم را سفید کرد تا کل پوست به صورت یک دست فاقد رنگدانه شود.
میکرو پیگمنتیشن (تاتو) ممکن است در درمان بعضی لک ها به کار رود.
از لیزر اگزایمر نیز برای کسانی که اکثر ضایعاتشان بهبود یافته است و تعداد معدودی ضایعه ثابت مقاوم به درمان دارند ،استفاده می شود.
روشهای جراحی مانند پانچ مینی گرفت،ساکشن اپیدرمال گرفت و کشت ملانوسیت ها ممکن است در درمان پیسی به کار روند.
اخیرا داروی بیولوژیکی به بازار دارویی وارد شده است که در بعضی موارد پاسخ رضایت بخشی به همراه داشته است و امید هایی برای درمان ایجاد کرده است.
تلفن: ( پاسخگویی ۱۰ صبح الی ۷ عصر ) 
آدرس مطب: